Rozdział 5

                                                     ♥♥♥
-Hej nie przeszkadzamy?-zapytał Ulrich zamykając drzwi i siadając na moim łóżku.

-Eeee…-obydwoje się zarumienili i nie wiedzieli co powiedzieć.

-Dobra nie ważne.-powiedziałam-Czemu tu siedzicie zamiast być na dyskotece?

-Zobaczyłam Jeremiego, a mówił, że ma się uczyć,  was nie mogłam znaleźć, więc przyszłam tu sama, a Odd mnie potem tu znalazł całą zapłakaną i resztę sami zobaczyliście.- wytłumaczyła się różowo-włosa.

-Była też Laura..-powiedział brunet, a ja posłałam mu mordercze spojrzenie.

-Ja..J-a pro-szę wyjdźcie wszyscy.-wyjąkała-Yumi, ty też proszę.

-Tylko nie rób nic głupiego.-powiedziałam i wyszłam z chłopakami.

Weszliśmy piętro wyżej gdzie znajdował się pokój chłopaków. Wszędzie było pusto i cicho, z powodu dyskoteki. Po drodze spotkaliśmy Einsteina

-Jeremy, myślisz, że tak można?- zapytałam widząc go.

-Ale o czym ty mówisz?-zapytał zaskoczony.

-O czym ona mówi?! Chodzi nam o Aelite. Najpierw jesteś niemiły, potem  ją spławiasz, a potem jak gdyby nigdy nic idziesz na bal z Laurą! Stary grabisz sobie jak nic.-nawytykał mu Odd.

 -No bo…-Jeremy próbował się tłumaczyć.

-No co? Nie masz wytłumaczenia?-pytałam udając zmartwienie.

-Dobra, daruj sobie..-powiedział Ulrich i otworzył drzwi do pokoju.

Siadłam na łóżku bruneta, Odd na swoim łóżku a Ulrich na krześle. Zdawało mi się, że po tej krótkiej chwili na balu on nie chce spojrzeć mi prosto w oczy i chcę być ode mnie jak najdalej. Może mi się tylko zdaje…Rozmawialiśmy o niczym, żadnego tematu nie mogliśmy rozwinąć.

-Słuchajcie, ja wracam na dyskotekę.-powiedział Włoch.

-No dobra jak chcesz..-powiedział brunet obojętnie.

Siedzieliśmy teraz sami. Żadne z nas nie odzywało się.

-Ulrich..O co chodzi?-przerwałam głuchą ciszę.

-W sensie?-powiedział nie odrywając wzroku od podłogi.

-Z godzinę temu było wszystko w porządku. Teraz unikasz patrzenia na mnie, nawet nie siądziesz obok mnie.-powiedziałam i przesiadłam się na brzeg łóżka.

-Dlatego, że nie wiem czy ty czujesz to samo.-powiedział spoglądając na mnie.

-Czyli?

-Kocham Cię.. Ja po prostu cię kocham i obawiam się, że ty tego nie odwzajemnisz.-powiedział i kucnął opierając się o moje zdrowe kolano.

-Też Cię Kocham!-powiedziałam i schyliłam się lekko by go pocałować.

-To znaczy, że zostaniesz moją dziewczyną?

-Tak!-powiedziałam i pocałowałam Sterna.

Po niedługiej chwili ogarnęłam, że nie wiem co u Aelity.

-Idę sprawdzić co u Aelity.-powiedziałam i wyszłam z pokoju.

Po drodze do pokoju widziałam Williama i jego nową paczkę. Przeszłam obok nich udając, że ich nie widzę. Moja różowo-włosa przyjaciółka leżała, zwinięta w kłębek. Przykryłam ją kocem i poszłam na stołówkę po herbatę. Gdy wróciłam do pokoju z parującym napojem, Stones przebudziła się.

-Wszystko w porządku?- zapytałam i postawiłam jej herbatę na stoliku obok łóżka, a drugą trzymałam w ręce.

-Tak, już wszystko dobrze.-powiedziała strasznie schrypniętym głosem.

-Nie martw się. Jeremy to palant, jak chce być z Laurą to niech będzie. Pokazał dzisiaj tylko, że nie jest ciebie wart.-powiedziałam i siadłam na moim łóżku.

-Tak ale ja…-przerwało jej pukanie do drzwi.

-Yumi!-powiedział donośnie Jim.

-Tak?-zapytałam.

-Twoi rodzice przynieśli Ci laptopa!-powiedział, wręczył mi ciemno niebieską torbę i wyszedł.

Rozpakowałam go i podłączyłam do ładowarki.

-Aelita jest w Kadic Internet?

-Tak, hasło to chyba Kadic2586.-powiedziała i siorbnęła herbatę.

-Co ty na to by pooglądać jakieś romansidło?-zapytałam

-No ok, a co proponujesz?- zapytała i sięgnęła po telefon.

-Może ,,Zostań jeśli kochasz” ?- zapytałam i wpisałam hasło do Internetu.

-No okej…-znowu przerwało jej pukanie do drzwi.

-Hej dziewczyny.-powiedział Ulrich, który właśnie wszedł do nas do pokoju.

-Hej, mamy oglądać film i nie spodoba się tobie..-powiedziałam.

-Dlaczego?-zapytał brunet.

-Romansidło..-powiedziała Aelita.

-No nieeeee!!-powiedział żalącym się głosem.

-Zostajesz czy nie?- zapytałam i wyjęłam pudełko z ciastkami, które zakamuflowałam gdy się rozpakowywałam.

-Zostaje, lepsze to niż siedzenie samemu.-odrzekła i siadł obok mnie.

Złączyliśmy łóżka by było nam wygodniej. Siedliśmy, zgasiłam światło i włączyłam film. Po około 2 godzinach film się skończył. Zapaliłam nocną lampkę i zauważyłam, że trzymam mojego śpiącego mi na ramieniu chłopaka za rękę. Sprawdziłam zegarek, była 00.35.

-Idę się przebrać.-powiedziała różowo-włosa i wyszła.

-Ulrich wstawaj!-podniosłam trochę głos i połaskotałam go.

-Co się dzieje?-ziewnął i lekko się skrzywił.

-Nie sądzisz, ze czas spać?-zapytałam i wyłączyłam komputer.

-Wyganiasz mnie?-posmutniał i nagle się roześmiał.

-Nie, a teraz pomóż mi przestawić łóżko.

Przestawiliśmy łóżko i poszliśmy zanieść kubki po herbacie. Cisza nocna ze względu na bal była dopiero o 1.00. Więc mieliśmy jeszcze trochę czasu. Wróciliśmy i pożegnaliśmy się pod moimi drzwiami do pokoju. Chciałam już wejść gdy pociągnął mnie do siebie:

-A buziak na dobranoc?- zapytał tonem, dziecka, które nie dostało wymarzonej zabawki.

Pocałowałam go i weszłam do pokoju. Chwyciłam piżamę i wyszłam z powrotem na korytarz. Kierowałam się do łazienki gdy wpadł na mnie William…

                                              (~)

Rozdział jest, nudny ale jest. Nie miałam pomysłu w ogóle na niego i prawie usnęłam pisząc go