Rozdział 6

                                                 ♥♥♥
Wpadłam na William

-Hej-powiedział ciemnowłosy z łobuzerskim uśmiechem.

-Czego chcesz?-odparłam pełna niechęci.

-O! Co za miłe powitanie..-powiedział dalej uśmiechając się.

-Słuchaj, jest prawie 1 chciałabym się przebrać i pójść spać a ty jak jakiś totalny palant, próbujesz ze mną rozmawiać!-mówiłam coraz bardziej wściekła.

-Dobra, wpadłem na ciebie specjalnie.-powiedział Will poważnym głosem.

-Po co?

-Chciałem porozmawiać o nas…

-O nas? Naprawdę? Ty chyba żartujesz!!

-Dlaczego miałbym żartować?-zapytał i zrobił krok bliżej mnie.

-Nie pamiętasz co było kilka miesięcy temu? Jak całowałeś tamtą dziewczynę? Myślałam, że mogłam ci ufać i zostać z tobą do końca życia. Ty postanowiłeś to zakończyć i jeszcze tekst ,,Dla mnie to nic nie znaczyło’’. Skąd mam mieć pewność, że nie było ich więcej?-mówiłam ledwo łapiąc każdy oddech.

-Zapomnij o przeszłości Yumi. Liczy się teraz, a ja cię Kocham!-powiedział zbliżając się do mnie jeszcze bliżej.

-Teraz to ja cię nie kocham i w tym problem, a teraz zejdź mi z drogi nie mam ochoty na ciebie patrzeć.

Przebrałam się i wróciłam do pokoju. Aelita już spała, więc też postanowiłam się położyć. Nie mogłam zasnąć cały czas myślałam o Williamie. Jak on może mówić mi, że mnie kocha po tym co się stało. Może to był tylko jeden pocałunek, ale jednak zdrada.

-Yumi wstawaj!!- ktoś krzyczał nad moją głową gdy nagle dostałam poduszką.

-Co się dzieje?-zapytałam i wyskoczyłam z łóżka jak poparzona.

-Już rano!-powiedział szybko Aelita i rzuciła we mnie jeszcze raz poduszką.

-Ok zrozumiałam!- powiedziałam roześmiana i oddałam jej.

Ubrałam czarne rurki, czarną bluzę z nadrukiem o rozmiar za dużą i czarne trampki luźno zawiązane. Zeszłyśmy na śniadanie i dosiadłyśmy się do stolika gdzie siedział Odd i Ulrich.

-Nie udław się.-powiedziała różowo-włosa, klepiąc Włocha po plecach.

-Na pewno jak mnie poklepiesz to nic mi nie będzie.-odpowiedział z sarkazmem Della Robia.

-Jak tam się spało?-powiedział brunet łapiąc moją rękę pod stołem.

-Ja się czuje jakbym w ogóle nie spała..-powiedziałam i wzięłam łyk herbaty.

-Czemu?-spytał chłopak trzymający mnie za rękę.

-To przez Williama…-powiedziałam gdy nagle napatoczyła się Sisi.

-Ulrich, kochanie dlaczego siedzisz obok tego dziwadła zamiast mnie?-wskazała na mnie i wyszczerzyła zęby.

-Elizabeth, słyszałam, że msz szansę u Ulricha, więc jeśli dalej chcesz je mieć to lepiej odejdź za nim moja ręka powie twojej twarzy cześć!-mówiłam spokojnie i z dużą ironią.

-Dobra już idę.-powiedziała i odeszła.

-Wiesz, że nie ma szans prawda?-powiedział brunet i objął mnie ręką, którą wcześniej trzymał moją.

-Czy wy jesteście ekhe-ekhe razem?-powiedział Odd dusząc się bułką.

-Może..-powiedziałam powstrzymując śmiech.

-Już myślałem, że nigdy się nie doczekam i będę tu siedział jako szkielet!- powiedział Odd przybijając żółwika z moim ukochanym.

Siedzieliśmy i rozmawialiśmy o nadchodzącym przedstawieniu teatralnym, gdy nagle podszedł do nas Jermy.

-Hej.-powiedział blondyn.

-Czego chcesz?-odburknęła mu Aelita.

-Chciałem was przeprosić..-powiedział i schował głowę w dłoniach.

-Nas? Ty powinieneś Aelite przeprosić!- powiedział zezłoszczony Odd i po prostu wyszedł ze stołówki.

-Chodź zostawmy ich.-powiedziałam szeptem i wyciągnęłam Ulrich z krzesła.

Poszliśmy do jego pokoju, było dziwne tylko to, że nie było Włocha.

-Jak się denerwuje bierze deskę i idzie do skateparku.-wyjaśnił mi Stern, objął mnie w pasie i przyciągnął do siebie.

                                               (~)

-Naprawdę bardzo cię przepraszam, za to jak się zachowałem..-zaczął Jeremy

-Dalej..-powiedziała Aelita.

-Głupio wyszło z tym balem i na pewno nie popełnię drugi raz tego błędu.

-Coś jeszcze?- zapytała po chwili namysłu.

-Między mną i Laurą nic nie zaszło..-powiedział speszony.

-Dobra jestem zdolna ci..-przerwała jej Laura która rzuciła  się z pocałunkiem na Einsteina.-Nic nie zaszło? Wmawiaj te bajki komuś innemu!

-Alee..-nie zdążył nic powiedzieć gdyż Aelity już nie było

                                            (~)

Napisałam!! Jeśli moje błędy ortograficzne rażą w oczy to z góry przepraszam. Mam nadzieję, że będzie się podobać.